4 Mayıs 2011 Çarşamba

Arkadaşını Kıskanabilir İnsan



Herkesin hayatında "en yakın" dediği bir arkadaşı elbet vardır diye düşünüyorum. Birden fazla olabilitesi elbette var ama yine de içlerinden biri bu en yakınlık derecesinde minik adımlarla öndedir. Onu diğerlerinden ayıran, farklı kılan bir şey elbet ki vardır. Tüm arkadaşlar, arkadaşlıklar güzeldir, sevilir; lakin en yakın denilen candır, senden bir parçadır, hatta diğer yarındır, seni tamamlayan, birlikte bir bütün olduğundur...
Ne kadar ekmek o kadar köfte (ne biçim bi benzetme oldu bu ya .s) misali, bu can kişi, sevildiği kadar da kıskanılabilir. Kıskanılmayadabilir ama genelde kıskanılır. Kıskanılmaması en güzelidir lakin kıskanılması da doğaldır.
Tamam lafı dolandırmayacağım, ben kıskanırım, hem de çok kıskanırım! Ne kadar seversem o kadar çok kıskanırım. Ottan çöpten kıskanırım. Haset etmem asla ama masumca kıskanırım.
Mutluyum ki; şu resmin tatlığında, sıcaklığında ve samimiyetinde bir arkadaşım, pardon dostum, pardon pardon kardeşim vaaarrr! :)))