Bugün dışarı çıktım ve gördüm ki yaz sonunda gelmiş Ankaraya. Bu yıl bu mevsimi hiç yaşayamayacağımızı düşünmüştük ki korkulan olmadı ve geç de olsa merhaba dedik yaza :)
Güzel havayı gören herkes atmış hemen kendini dışarı. Özlemişiz sanki şöyle sokaklarda dolaşmayı, parklarda oturmayı... Haklıyız tabi, uzun süredir yağmur, soğuk derken çıkamadık doğru düzgün evlerimizden.
Yaz güzeldir, renklilik ve canlılıktır, sevilir lakin bir süre sonra yanıyoruz, pişiyoruz diye şikayetlenir, bıkarız hemen. İnsanoğlu değil miyiz? :)
Bir de şuna inanıyorum ki; havanın durumu insanların hali ruhiyetlerini çok etkiliyor. Kışın veya sonbaharda, insanlarda bir durgunluk, bir ağırlık görüyorum ama mevsim yaza döndüğünde insanlardaki o durgunluk yerini hareketliliğe, şenliğe bırakıyor gibi. Hoş bir durum bu elbet :)
Ben her mevsimi severim. Her mevsimin ayrı bir güzelliği vardır çünkü. Ama en önemlisi üşüsek de, donsak da; yahut sıcaktan yanıp pişsek de, önemli olan her daim içimizdeki baharın yerini kışa bırakmasını engellenemek; her daim canlı, mutlu ve taze kalmaktır :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Buyrun Yorum Sizin: