Dinlediğim şarkıda duygu ararım ben, anlam ararım. Dinlediğimde içimde bir yere dokunmalı. Sözleri bana bir şeyler anlatmalı, müziği beni alıp bir yerlere götürmeli. Yok öyle dım dıdı dım dıdı müziğiyle, saçma sapan sözleri birleştirip şarkı diye sunmak. Bir defa sanat değildir o. Duygusu, manası olmayan şey nasıl sanat olabilir ki?
Bu yüzden eski şarkılara hep hayran kalmışımdır. Ah hele o 45'likler yok mu; alır götürür seni, ruhunu okşar. Neşe olsun, hüzün olsun bir numaradırlar. Bakın sözlerine birinde saçma sapan, anlamsız kelime oyunları bulabilecek misiniz. Bulamazsınız. Hepsinde ayrı bir anlam, ayrı bir derinlik vardır. Hangi ruh halinde olursanız olun, sizi anlatacak, size işte bu benim için yazılmış ve söyleniyor dedirtecek şarkılar mutlaka vardır.
Peki ya şimdikiler? "Facebook facebook bu kızı orda buldum", "Dondurma dondurma dondurmaaa", "Evli mutlu çocukluuu", "Komple komple komple tikkyizzz" ve daha birsürüsü... Nedir efendim şimdi bu? Sanat yaptıklarını, sanatçı olduklarını mı sanıyor bu şahıslar? Ya dinleyenler, sanata sanatçıya saygılıyız, sanat eseri dinliyoruz mu sanıyorlar? Her iki tarafa da benden koca bi yuhhh! O sanat yaptığını sanıp, sanatçı(!) ünüyle ortalıkta geziyor da, sen ne diye ona alkış tutuyosun bire şapşal!
Bide bu çok sanattan müzikten anlayan kitlenin o asıl sanat dediğimiz harika eserleri beğenmeyenleri, hafife alanları var. Bu da cahilliğin hangi boyutu oluyor bilemem artık. Hayır yani sert ve ağır konuşuyo olabilirim ama uzun zamandır düşündüğüm, sinirlerimi bozan, kabullenemediğim bir mevzu bu. Haksızsam biri çıkıp haksızsın diyebilir.
Neyse uzatmayacağım. Demem o ki, şu şarkı diye piyasaya çıkıp, hiçbir değeri, anlamı olmayan boş baş ağrısı şeylere meyletmeyin güzel insanım. Gelin biraz dinlediklerinizde anlam arayın, duygu arayın. Anlamlı şarkılar dinleyin, türkü dinleyin, sanat müziği dinleyin. Sanata, sanatçıya saygınız olsun.
Sanatını hakkıyla yerine getiren tüm müzik sanatçılarını da burdan saygıyla selamlarım.
